جهانی شدن ارتباطات و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر مرزهای غربی

از آنجا که فرایند جهانی‌ شدن در قرن بیست و یکم آینده‌ی جامعه‌ی بشری را به میزان زیادی تحت تأثیر قرار خواهد داد؛ پدیده‌ای حساس و با بار امنیتی بالا ارزیابی می‌گردد. بر این اساس تأمّل در خصوص ماهیّت و پیامدهای ناشی از این فرایند، برای حیات سیاسی ـ اجتماعی کشورها دارای اهمیت زیادی است. فرایند جهانی شدن، بدون توسعه‌ی فناوری ارتباطات ممکن نیست و توسعه‌ی فناوری ارتباطات علاوه بر تسهیلاتی که در زمینه‌های گوناگون ایجاد می‌کند، محدودیت‌ها و مشکلاتی نیز برای دولت‌ها به وجود می‌آورد که یکی از آن‌ها در بُعد امنیت دولت‌ها است. امروزه امنیت‌ ملی کشورها، تنها با حصاربندی مرزهای ملی و تقویت بنیه‌ی دفاعی تأمین نمی‌شود؛ چرا که شکل تهدیدات با گذشته فرق کرده و امنیت ملی کشورها نه تنها با تهدیدات سخت‌افزاری، بلکه با تهدیدات نرم‌افزاری مورد هجوم واقع شده‌است. هدف این مقاله که به روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از تجزیه و تحلیل کیفی تدوین شده‌است؛ بررسی اثرات جهانی شدن ارتباطات بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران است. بر اساس یافته‌های تحقیق، جهانی‌شدن ارتباطات ضمن کاهش نقش سنتی مرز در کنترل و جداسازی قلمرو کشور ایران از کشورهای همسایه، باعث افزایش ارتباطات ساکنین دو سوی مرزها شده‌است. این ارتباطات باتوجه به مشترکات فرهنگی و زبانی، می‌تواند دارای تبعات منفی و مثبت امنیتی باشد. براین اساس توسعه ارتباطات منجر به نفوذپذیری مرزهای غربی ایران شده و این کشور را با چالش‌های امنیتی متعددی روبرو کرده‌است.